I did! In de vroege ochtend - deel 2

Vanmorgen werd ik weer vroeg wakker. Ik keek op de klok: twintig voor zeven. Best een 'christelijk' tijdstip. Ik besloot deze keer wel op te staan, ondanks 'omdraaiverleidingen'.

Ik sloop zachtjes naar beneden. Pakte een glas water. Stak een kaars aan. Nam plaats aan mijn burootje in mijn 'stiltekast'.

(ik heb een kast ingericht als stille plek. Hier heb ik alles wat ik nodig heb binnen handbereik)

Daar zat ik dan. Nog slaapdronken. Met een gevoel van opwinding, ik had een 'geheime date met God', terwijl de wereld nog sliep.

Het was stil. Anders stil dan overdag.

Ik dronk de stilte in en genoot.

Hier ben ik Heer, heeft U mij geroepen? Wat wilt u mij zeggen?

Ik hoorde zijn fluisterende stem in mijn hart en schreef zijn woorden op in mijn notitieboekje.

Het waren woorden vol van liefde en bemoediging. 

Een gedeelte zal ik met jullie delen:

'Mijn kind, kom aan mijn voeten en rust een beetje. In deze stilte zul je hernieuwde kracht vinden om verder te gaan. Ik zal je de weg wijzen. Vertellen wanneer de tijd rijp is om weer op te staan. Net als de wolk bij Mozes zal ik je zeggen wanneer er een tijd van rust is en wanneer er een tijd is om verder te gaan, om te werken. Ik voorzie in je dagelijkse Manna. Vertrouw op Mij en weet dat iedere dag aan zichzelf genoeg heeft.'

 Na deze bijzondere woorden besloot ik te lezen in 

mijn nieuwe dagboek:

Hart voor God - Beth Moore

90 dagen in de voetsporen van David

 

Ik las in 1Samuel 1:9-18 over Hannah, die haar hart 

uitstortte voor God.

Ik las het in mijn engelse bijbel. Ik zocht het later ook op in mijn nederlandse bijbel, maar ik vond onderstaande engelse 

verzen zoveel krachtiger.

 

'And Hannah was in distress of soul, praying to the Lord and weeping bitterly.'

'Hannah was speaking in her heart; only her lips moved but her voice was not heard.'

'I am a woman of sorrowful spirit. I was pouring out my soul before the Lord.'

'So, she went her way and ate, her countenance no longer sad.'

Prachtig om te lezen hoe Hannah haar ziel en zaligheid neerlegt voor God. Ze houd haar niet in, gooit alles eruit. Ze is wie ze is aan de voeten van haar Heer. Uiteindelijk zegt Eli haar dat ze zal krijgen waar ze om gevraagd heeft. Wat een vreugde! Ze verlaat de tempel, eet weer en heeft haar vedriet afgelegd. Achtergelaten bij Hem die voor haar zorgt. Hij die haar hart kent en er vreugde in vind haar de verlangens van haar hart te schenken.

1 Kronieken 28:9

'Want de Here onderzoekt alle harten en kent alle verlangens en gedachten. Als je Hem zoekt zul je Hem vinden.'

Terwijl ik de laatste regels van het dagboekje lees hoor ik boven gestommel: de dames zijn wakker.

Waar was je? Wat deed je?

Ik laat ze zien waar ik was en wat ik deed.

Weten jullie welk verhaal ik net in de bijbel gelezen heb? Willen jullie het ook horen?

Natuurlijk!

Zo zit ik even later met twee dames tegen me aan voor te lezen uit de kinderbijbel. Over Hannah, Eli en Samuel. Het voelt als een kadootje deze stille tijd met mijn dames.

Wat een heerlijk begin van de dag!

Mijn hart voelt licht, open, verfrist!