Vanmorgen was de wereld bedekt met een laagje ijs... Prachtig! Samen met de goed ingepakte dames liep ik naar school, genietend van de witte wereld, van de kou die onze adem zichtbaar maakte. De jongste dame pakte mijn onbehandschoende hand met haar behandschoende hand. 'Of wil je liever je hand in je zak steken? Heb je koude handen? 'Nee, lieverd, ik vind het fijn dat je mijn hand vast houd, de kou is niet erg.' Waarop de jongste dame met haar beide behandschoende handen mijn koude 'naakte' hand pakte. Ik genoot van haar Zorg en van de liefde die in mijn binnenste borrelde. Mijn hart vulde zich met dankbaarheid voor het bijzondere in het alledaagse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten