Eenheid

Stilte 

Alleen 

Samen met U 

Ik wil U ontmoeten 

Wees welkom Heer 

In mijn hart 

In mijn denken 

In mijn doen 

Vul mijn gedachten met Uw stille stem 

Fluisteringen 

Hemel en aarde komen samen 

Eenheid

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.- 

 De reden dat ik de laatste weken niet blog is niet dat geen inspiratie heb, maar ligt aan het feit dat ik heb ontdekt dat ik aan de limiet zit qua uploaden van (nieuwe)foto's. Bloggen zonder foto's is voor mij geen bloggen :-) Ik 'denk' in beelden. Ik had alle foto's moeten verkleinen voordat ik ze op mijn blog zette, dat wist ik niet... Na de zomervakantie zal ik even kijken hoe ik dit op ga lossen. Tot die tijd zal het hier waarschijnlijk rustig blijven, maar zal ik zeker doorgaan met genieten :-)

Ben

Lieve schat,

 

Ik hou van jou! Ik ben bij je alle dagen van je leven.

Ieder moment, iedere minuut.

 

Vind rust bij Mij.

Laat je door Mij verkwikken.

 

Leg je last af. Laat het bij Mij.

Laat alles gaan wat je moe maakt,

waar je over nadenkt.

 

Kom bij Mij en

'ben'.

 

Alleen jij en Ik.

 

Laat Mijn Geest jou omhullen,

laat Mij jou vullen met

levenskracht.

 

Geniet van ons samenzijn.

 

 

Polaroid

Hoog tijd voor een

dankbaarheidsoverzicht.

In polaroids deze keer :-) 

De Avondvierdaagse

Beide dames liepen hem voor de vierde keer!
Nou ja, dit is pas het tweede jaar dat ze hem volledig zelf liepen, zonder buggy's om zo nu en dan in neer te ploffen wanneer de voetjes moe waren, maar toch: een hele prestatie!

Trots op de Dames!

Oudste Dame ging deze week op schoolreis. Natuurlijk kreeg ze ook een zakcentje mee om in het winkeltje iets leuks of lekkers te kopen.

Zodra Jongste Dame over zakgeld hoorde (dat is bij haar schoolreis nog niet zo) liep ze naar boven, kiepte haar spaarpot op de kop en kwam naar beneden met een handvol kleingeld voor haar grote zus. Zo lief!

Sinds een paar weken heb ik een droogmolen buiten. Ik wilde er al heel lang een, maar ze zijn zo duur.. Deze lag 'gebruiksloos' bij mijn ouders in de tuin en ik mocht hem zo meenemen. En blij dat ik er mee ben!

Heb direct heerlijke wasverzachters gekocht. Geniet van de geur die deze in mijn huis verspreiden. Ik geniet ervan de was aan de lijn te hangen, de frisse geur op te snuiven. De was is ook zoveel frisser als'ie van buiten komt. Of is dat verbeelding? Ik geniet van de aanblik van de wapperende was aan de lijn. En van het idee dat ik elke keer een euro bespaar wanneer ik de was ophang in plaats van in de droger stop. (en wil stiekem een potje maken om die uitgespaarde euro's in te verzamelen en daar dan een leuke bestemming voor te kiezen)

Ja, ik geniet van een waslijn. Het moet niet gekker worden, ha, ha.. (herkenbaar?)

En toen vond er op een regenachtige middag een historisch moment plaats! Granny square nummer 841 werd aan het wandkleed gehaakt! De allerlaatste! Wow, wat een prestatie, ben best een beetje trots op mijzelf :-)

Ondertussen heb ik er al een rand omheen gehaakt en nu moet ik er alleen nog even een voering achter naaien. Het is mooi geworden.

En zoals het nu lijkt laat de baby ook niet erg lang meer op haar wachten...

 Oudste Dame is gevraagd voor de selectie! Ze zit iets van twee jaar op gym en is nu dus uitgenodigd voor de selectie. Tot de zomer draait ze mee en daarna hoort ze of ze erbij mag. 

Oudste Dame doet niks ander meer dan handstanden, ratslagen, sprongen met moeilijke namen enzovoort. Ze geniet, ze doet het met passie en gedrevenheid. En ze heeft aanleg :-)

Blij met mijn aankoop via Marktplaats die deze week binnen kwam. Deze kopjes zijn een stukje jeugdsentiment voor mij.

Uit deze kopjes dronk ik vroeger 'kinderkoffie' bij mijn beppe. Ieder kleinkind had een eigen kleur. Ik had oranje. Zo leuk om ze nu in mijn eigen kamertje te hebben staan!

Jongste Dame, helemaal verdiept in haar eigen fantasie!
Prachtig! Het is een echte 'speler', altijd al geweest, ze heeft veel fantasie en kan haar heel goed zelf vermaken.

Deze week staat in het teken van de Vriendinnenavond die ik samen met een aantal vrouwen organiseer. Morgenavond is het zover! Er komen zoveel vrouwen dat we deze week onze plannen nog drastisch om moesten gooien, omdat onze eerdere plannen niet uitvoerbaar waren met zo'n grote groep.

We zijn zo dankbaar dat God ons nieuwe uitvoerbare ideeën gaf, zegende met rust en overzicht. Dat hij bevestigd en bemoedigd.

We zijn dankbaar dat steeds meer vrouwen naar deze avond komen. We zijn dankbaar voor de getuigenissen die we gehoord hebben over de uitewerking die deze avonden hebben in de levens van diverse vrouwen. Het is een voorrecht om deel te hebben aan dit mooie door God gezegende werk.

...maar het neemt wel veel energie. Ik ben er deze hele week dag en nacht mee bezig. Wanneer ik er niet praktisch mee bezig ben dan maalt er wel vanalles en nog wat door mijn hoofd. Details. Regeldingen.

Daarom besloot ik vanmorgen zomaar even lekker in bad te gaan liggen. Een uurtje ontspannen. Een uurtje niks. Heerlijk!

Psalm 1

Ik zat deze week in mijn kast en kreeg ineens zin om te gaan schilderen :-)

Ik besloot een Psalm op te zoeken en deze om te zetten naar een schilderij.

 

Ik wist niet zo goed welke Psalm ik zou kiezen, want ik vind er zo veel mooi. Daarom besloot ik gewoon voor Psalm 1 te kiezen. 

First things first :-)

Ik las de Psalm in twee engelse vertalingen.

The Message

How well God must like you— you don't hang out at Sin Saloon, 

you don't slink along Dead-End Road,
   you don't go to Smart-Mouth College.

 Instead you thrill to God's Word,
      you chew on Scripture day and night.
   You're a tree replanted in Eden,
      bearing fresh fruit every month,
   Never dropping a leaf
 

The Amplified Bible

 But his delight and desire are in the law of the Lord, and on His law (the precepts, the instructions, the teachings of God) he habitually meditates (ponders and studies) by day and by night.

³ And he shall be like a tree firmly planted [and tended] by the streams of water, ready to bring forth its fruit in its season; its leaf also shall not fade or wither; and everything he does shall prosper [and come to maturity]. 

Daarna nam ik de kwast ter hand en vormde de basis 

voor mijn 'schilderij'

Vanmorgen heb ik het af gemaakt.

Het is heerlijk om op deze manier met een bijbeltekst bezig te zijn. Doordat je je gedachten over de tekst vertaald naar een schilderij ben je heel bewust met de tekst bezig. Het gaat beslist niet om het eindresultaat (vind mezelf nou niet bepaald een 'kunstenaar'), maar om het proces dat zich in je hoofd en hart afspeeld.

Probeer het zelf maar eens!

Blij dag :-)

Vanmorgen werd ik wakker en dacht ik  
'heerlijk! Een lange, lege dag! 
Vandaag doe ik niks (huishoudelijks, geregel o.i.d.), maar ga ik genieten met mijn Dames die vakantie hebben.'
 

Nog geen 10 minuten later, ik had nog niet eens mijn eerste bakje koffie gehad, had ik in mijn hoofd al een to-do-list opgesteld waar je U tegen zegt.

Zo snel kan het gaan. Weg goede voornemens, welkom 'stress'

Ik drukte op de knop van de Senseo, voornemens in de kast te duiken, voordat de dames wakker waren, toen ik getrippel op de trap hoorde. Oudste Dame was klaar met slapen :-)

Stop! 
Hoe was ik ook al weer wakker geworden? Waar liggen vandaag mijn prioriteiten? 
Dapper besloot ik me aan plan A, genieten, te houden 
en plan B, 'stressen', voor later te bewaren.

Terwijl Oudste Dame, en even later ook Jongste Dame, voor de tv zaten dook ik in mijn kast.

'Stille Tijd' de beste manier om de dag te beginnen :-)

Wat ben ik blij dat ik voor plan A koos. 
We hadden, dankzij de heftige regenbuien, 
een heerlijke binnendag.

's Ochtends waren we tijden zoet met een 
Playmobil-paarden-paradijs.

Terwijl de Dames samen met een vriendje verder speelden met de Playmobil trok ik mij even terug op de bank met mijn haakproject en een bakje koffie.

's Middags keken we samen naar Rapunzel.

Aan het eind van de middag hadden de Dames zo'n beetje privegymnastiek. De juf had besloten de les, ondanks de vakantie, toch door te laten gaan. Er waren maar heel weinig kinderen. De Dames hebben twee uur gegymt (zowel de les van de Jongste als de Oudste beide meegedaan). Ze genoten! En ik ook :-)

(foto)

It's the little moments that make life big!

Het was een blije dag!

keuzes, keuzes, keuzes :-)
Daar begint het mee... 

Volbrengen

Herinner je je deze nog?

Ergens begin april vertelde ik dat ik  

inspiratie had.

Waarover later vast meer zou volgen.

Nu is het later...

Mijn creative idee was om het strijkkralen huisje om te zetten naar een gehaakt huis.

Leuk idee! :-)

Vol enthousiasme begon ik het idee dat in mijn hoofd zat vorm te geven met de haaknaald. 

Elke strijkkraal stond voor een granny square.

De squares werden 4x4 cm

Ik kreeg stiekem de indruk dat het wel eens een erg groot iets zou kunnen worden.

Verder dacht ik er niet te veel over na en 

haakte vrolijk verder. 

 Het werk werd groter en groter.

Het lag over mijn schoot als ik bezig was.

Het wordt een wandkleed. 

Ik zou hem eerst voor mijzelf maken, totdat ik bij mijn zwangere zusje de babykamer kwam bewonderen. 

Deze kamer heeft aan een kant een muur van vier meter hoog.

 Ik zei: 'zo'n wandkleed zou hier ook erg mooi staan! Dat was mijn zusje met me eens. In mijn hoofd onstond het idee om het niet meer voor mijzelf te houden, maar om het te maken voor mijn tantezegger.

Later heb ik haar voor de zekerheid gevraagd of ze het echt een leuk kado zou vinden. Ja!

In plaats van "home" haak ik de naam boven het huis.

Eén probleem: van een haakwerk zonder einddatum werd het ineens een haakwerk met einddatum, 30 juli ongeveer.

 Ik besloot maar eens een berekening te maken van de hoeveelheid vierkantjes die er nog gehaakt moesten worden:

29x29 = 841 vierkantjes

reeds gehaakt: 461 vierkantjes

841-461 = 380

380:ongeveer 60 dagen = 6.3 vierkantjes per dag

6.3 x 5 minuten per vierkantje = een half uur per dag

Wanneer ik van te voren had geweten (of er niet zo onbevangen in was gestapt) dat er zoveel tijd in zat dan was ik er waarschijnlijk nooit aan begonnen! 

841 x 5 minuten = 4205 minuten, 

4205 minuten : 60 minuten = 70 uur

70 uren!

Wordt er nu weer stil van...

Had ik het niet gedaan dan had ik dit gemist

*heel veel gezellige uurtjes op de bank opgekruld onder een dekentje.

*heel veel gezellige uurtjes in het zonnetje, buiten in de tuin, genietend van de vogeltjes die fluiten.

* heel veel aangename denkuurtjes - tijdens het haken kun je je gedachten heerlijk laten gaan - het is heerlijk rustgevend.

*heel veel gebeden en gedachten over en voor mijn zwangere zusje en toekomstige nichtje, omdat ik er nu echt even voor zat, 

voor deze meisjes bezig was, nam ik ook echt even de tijd om aan ze te denken.

*het plezier van het vormgeven van een creatief idee dat in je hoofd begon en dat je werkelijkheid werd.

 Ik had het niet willen missen!

Dit las ik vanmorgen in 'Jezus spreekt':

(ik zag wel een verband met mijn haakproject ;-))

Er zal geen grens zijn aan wat je kunt volbrengen.

Realiseer je dat. Geef nooit een taak op, omdat die boven je kracht zou gaan, en laat ook nooit een gedachte van die aard toe, tenzij je ziet, dat het niet Mijn wil was, dat je die taak op je nam. Dit gebied Ik je.

Denk aan het nietige scheutje van het sneeuwklokje in de harde grond. Het is er zelfs niet zeker van , dat het door het zonlicht en de warmte zal worden begroet als het zich moeizaam een weg naar de oppervlakte heeft gebaand.

Wat lijkt die taak zijn kracht te boven te gaan. Maar de innerlijke levensdrang in het bolletje stuwt hem omhoog; die volbrengt de taak. Het Koninkrijk der hemelen is hieraan gelijk.

Parel

Herken je de tendens in je dagelijkse 'worstelingen'?

Zie je de steeds weer terugkerende thema's?

Het is een oefening in

Standvastigheid,

in Vertrouwen, 

in Discipline

Het keer op keer herhalen van een oefening maakt zeker. Op een bepaald moment hoef je niet meer na te denken over hoe te handelen, maar is het een reflex geworden, een gewoonte.

Ik vorm je karakter door deze herhaalde oefeningen.

Ik schuur de ruwe kantjes er vanaf,

totdat de schoonheid van de parel zichtbaar wordt.

Dit is een langdurige proces en niet altijd even fijn, 

maar wel nodig. 

Ik maak van jou een glanzende parel met een niet te stuiten aantrekkingskracht. 

Juist omdat deze parel zo'n aantrekkingskracht heeft is haar zuiverheid van belang. 

Standvastigheid

Discipline

Vertrouwen

Engel

Ik heb heel veel foto's gemaakt tijdens mijn reis :-)

Op het moment dat ik deze foto maakte, 

wist ik dat dit 

'De Foto' 

was.

Dit beeld was de samenvatting 

van mijn reis.

Angel

Ik liep door jouw straten
Ik voelde de hitte van de zon
Ik rook de geur van afvalwater
Ik hoorde de geluiden van je dorp

Ik ontmoete je vader en moeder,
je broertje Anthony
Ik keek je in je prachtige bruine ogen,
Ik zag de triestheid in je blik,
Ik voelde mijn hart uit elkaar barsten van liefde voor jou

We waren op bezoek bij je buren
Het buurmeisje heeft een liefdevolle en betrokken sponsor
Zij gaat naar school, naar de kerk en naar het Compassion Project
Voor haar is er hoop op een betere toekomst

Mijn hart vult zich met bewogenheid voor jou
Over de uitzichtloosheid van de situatie waarin je opgroeit
De onrechtvaardigheid van de situatie vervult mij met heilige verontwaardiging

Ik weet dat ik altijd zal blijven spreken voor hen die geen stem hebben
Wie hoort mijn schreeuw?
Wie geeft gehoor aan de roep om een kind te bevrijden van armoede in Jezus’ naam?

Jouw ouders gaven jouw de naam Angel
Ik weet dat je Vader in de hemel het eens is met deze keuze
Je bent kostbaar…

-x-x-x-x-x-x-x-

Met Angel sluit ik de 'Compassion week' af. 
Het was mooi om even weer terug te zijn op de Filippijnen. 
Ik heb ervan genoten :-)

www.compassion.nl

Jimmy Joy

Van alle Projecten die we bezochten maakte Project PH224 de meeste indruk op me.

De sfeer in dit Project liet zich het beste omschrijven als

liefdevolle chaos :-)

Het was overduidelijk dat de kinderen die aan dit Project deelnamen zich geliefd voelden, zich thuis voelden. De liefde van de medewerkers voor de kinderen straalde van hun gezichten en zag je terug in hun manier van omgaan met de kinderen.

Liefde 

Geborgenheid

Veiligheid

Op het moment dat wij kwamen was er een Vakantiebijbelweek in volle gang. Er waren heel veel kinderen. Zowel door Compassion gesponsorde kinderen als niet gesponsorde kinderen. Ieder gesponsord kind 'moest' drie kinderen uit de buurt meenemen. Wat een feest!

Het Project wil onderscheid maken in hun omgeving en staat ook bekend om het goede werk dat ze doen voor de buurt. Ze maken geen onderscheid. Iedereen is welkom.

Ik zat naast Princess en haar mama. Zodra ik plaats nam gaf Princess mij een kus! Lief!

Het duurde niet lang of Princess kroop bij mij op schoot. 

Ik werd overladen met knuffels en kusjes. Ze had een rozijnenbroodje in haar hand. Er zat nog één rozijn in en heel voorzichtig pulkte ze de rozijn eruit en stak die in mijn mond. Wat een prachtig gebaar!

Princess deelde liefde uit aan een mamahart dat dat 'net even nodig had'.

 

Ik was ontroerd...

Na het samen zingen was het tijd voor diverse activiteiten en wij mochten meedoen.  

Ik genoot!

Al snel werd ik bedolven onder een stapel 'geiten' :-)

We maakten een werkje over Saul. De kleurplaten waren afgedrukt op de achterkant van verpakkingskarton.

Ik zat er middenin en deed gezellig mee. Ik was in mijn element :-)

Kleuren, keten, knuffelen, haren vlechten, lachen..

Heerlijk!

Toen de activiteiten afgelopen waren en het tijd was om 'vrij te spelen' voordat het eten klaar was nam ik even de tijd om een rondje over het terrein te maken.

Ik schrok van de staat waarin de gebouwen verkeerden.

Door alle liefde en vrolijkheid binnen had ik nog geen oog gehad voor mijn omgeving.

 Het speelterrein

 Het sanitaire gedeelte

 Project kantoor

De pastors wife aan het koken

Ik ontdekte allemaal kleine huisjes rondom het hoofdgebouw en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Wie zouden daar wonen?

Ik ging op zoek naar iemand die mij daar meer over zou kunnen vertellen en ik trof Jimmy Joy. Hij was één van de bewoners van zo'n huisje.

Hij vertelde dat alle medewerkers van dit Project, van de de dominee tot de projectmedewerker, hier op het terrein woonden. Ik was onder de indruk, wat een zelfopoffering!

Ik vroeg Jimmy Joy of ik zijn huisje mocht zien. Dat mocht.

Het was een erg smal huisje. Met een aquarium, dat wel, ha,ha..

Reisgenote Mieke vroeg waar hij sliep, want er stond geen bed in de ruimte., waarop Jimmy een matje pakte en liet zien hoe hij die 's avonds uitrolde op de grond.

 Jimmy vertelde dat er vaak ook nog een aantal straatkinderen bij hem sliepen. Het was voor deze kinderen niet veilig om alleen buiten te zijn en daarom nam Jimmy ze soms mee naar zijn huisje.

 

  De keuken

Jimmy's trots: zijn afwasmachine :-)

Natuurlijk stelden we Jimmy de vraag waarom hij koos voor dit leven, voor deze manier van toewijding.

Jimmy vertelde dat hij zelf een voormalig sponsorkind was. Dat Compassion zijn leven ten goede had veranderd, van levensbelang was geweest. Op deze manier, door dit werk te doen en zo te leven, wilde hij teruggeven van wat hij ontvangen had.

'Appointed son of God. Chosen.'

..had hij of zijn muur geschreven. En zo is het!

Respect en bewondering voor zoveel  

liefde en toewijding!