Ik wil

Ik wil heel dicht bij U zijn.

Ik wil rusten in Uw liefdevolle aanwezigheid.

Ik wil onrustige gedachten, oud zeer, druk, zorgen 

bij U achter laten.

Ik wil vrij zijn, licht, vreugdevol, zorgeloos, vervuld door Uw liefde, Uw Geest.

Ik wil van U leren, U ontmoeten.

Ik wil U zien in de dingen die ik doe, in de mensen die ik ontmoet.

Ik wil Uw liefde delen, Ik wil Uw zaad zaaien.

Ik wil Uw hart verblijden.

Ik wil gehoorzaam zijn aan Uw stem, Uw leiding, Uw woord. 

Ik wil...

Maandagmorgen schreef ik een aantal 'Ik wils' op en gedurende week kwam er elke ochtend nog een bij.

'Ik wil onrustige gedachten, oud zeer, druk, zorgen 

bij U achter laten.'

Woensdag kwam ik samen met een groepje vriendinnen. Een Vriendin had iets voorbereid voor de avond. Waaronder dit:

Iedereen mocht op een houten prikker een situatie schrijven uit het verleden of heden die pijn had gedaan/doet, haar gevormd had. Daarna knakten we de prikkers (maar braken ze niet) en legden ze vervolgens langs een spijker. De spijker stond symbool voor het offer van Jezus aan het kruis. Vervolgens wikkelden we een rode draad met een hart, symbool voor het bloed van Jezus en Zijn liefde, om de geknakte prikker en de spijker. Zo werden de geknakte stokjes, wij, weer recht dankzij de liefde en genade van Jezus.

'Ik wil vrij zijn, licht, vreugdevol, zorgeloos, vervuld door Uw liefde, Uw Geest.'

Deze mooie uitspraak kwam ik deze week tegen:

Life isn't about waiting for the storm 

to pass. It's about learning to dance 

in the rain.

  

'Ik wil Uw liefde delen, Ik wil Uw zaad zaaien.

Ik wil Uw hart verblijden.'

Deze week bezocht ik een Vrouwenochtend waarin de spreekster deelde over wat zij over genade had ontdekt. Ze was christelijk opgevoed, had heel haar leven al van God gehouden en was altijd dienstbaar aan Hem geweest. Ze wilde God verblijden met haar goede werken. Maar niet alleen dat, ze wilde Zijn liefde verdienen door haar goede werken. Onlangs ontdekte ze, toen ze door een moeilijk tijd ging, dat ze Gods liefde niet kon of hoefde te verdienen, want Hij schonk haar Zijn liefde puur om het feit dat zij zijn dochter is. 

Je bent mijn dochter, ik hou van je!

Ik hou van je, omdat je Mijn dochter bent. Punt.

Genade

'Ik wil van U leren, U ontmoeten.'

Ik las een aantal mooie zinnen in bovenstaand boekje die het overdenken waard zijn:

'Tijden van afzondering om te rusten gaan altijd vooraf aan nieuwe wonderen.'

'In lichamelijk rust is vernieuwing van geestelijke kracht gelegen.'

'Voortdurende activiteit behoort niet tot het plan van de Vader.'

'Zoek niet naar werk dat je voor Mij zou willen doen. Maak de gelegenheden nooit zelf. Leef met Mij en voor Mij. 

Ik doe het werk en schep de gelegenheden.'

uit: Jezus Spreekt

Shalom!

Geduld

Ik was al een tijdje op zoek naar een Letterbak. Vorige week vond ik er een op Marktplaats. Yes!

Ik had namelijk een creatief idee :-)

Ik wilde de Letterbak schilderen en de achterwand beplakken met mooie papiertjes. Bij de Action sloeg ik mijn slag qua mooie papiertjes en een handige papiersnijder. 

Toen kon het 'grote ontwerpen' beginnen. 

In eerste instantie viel het niet mee om te kiezen tussen alle mooie patroontjes. Uiteindelijk besloot ik voor blauw/groen te gaan en toen werd het wat :-)

Ik werd steeds enthousiaster toen ik zag hoe het ging worden!

Met goede moed begon ik aan het minder leuke deel van de klus: schuren en verfen. Ik had de stille hoop dat de verf in een keer zou dekken, maar dat was niet het geval. 

In mijn ongeduld - of was het enthousiasme? ;-)- bracht ik te vroeg een tweede laag aan, waardoor er allemaal lelijke bobbels ontstonden.

Er zat niks anders op dan de boel een beetje bij te schuren en er nog een derde verfronde tegen aan te gooien.

Over het eindresultaat ben ik zeer tevreden!

Het is geworden wat ik voor ogen had.

Het enige jammere vind ik dat ik ongeduldig ben geweest tijdens het verfen...

... waardoor er hier en daar een rare bobbel is ontstaan (zie foto hieronder)...

... aan de andere kant is het een mooie reminder aan het feit dat 'geduld een schone zaak' is...

Hoe vaak gedragen we ons tegenover God niet als 
ongeduldige kinderen?
(of enthousiaste? ;-))

Willen we op zijn plan vooruit lopen? Met zevenmijlslaarzen aan op de eindbestemming arriveren? 

Terwijl we in de tijden dat we geduldig zijn de beste lessen leren. 

Leren trouw te zijn in de kleine dingen, 
Leren volharden wanneer het moeilijk is,
Leren God boven al onze dagelijkse beslommeringen te plaatsen,
Leren Hem te zien in iedere kleine en grote zegening,
Leren Hem elke dag te zoeken, 
Leren tijd met Hem prioriteit te geven,
Leren Zijn Woord dagelijks te lezen en te overdenken,
Leren liefdevol te zijn en te blijven 
wanneer mensen ons teleurstellen, 
enzovoort..

Dit las ik vanmorgen over 'geduld' in mijn Bijbel:

'Patience is not just the ability to wait; it is the ability to keep a good attitude while waiting.'

life point - Joyce Meyer

( Vertaling: Geduld is niet alleen het vermogen om te kunnen wachten, maar het is het vermogen om een goede houding te houden tijdens het wachten.)

Hart

Mijn hart huilt om deze wereld.

Ik haat onrecht, Mijn troon is gebouwd op gerechtigheid en liefde.

Ik zoek dienaren die de tijd nemen om voor Mijn troon te knielen,

in Mijn liefdevolle aanwezigheid leren wie ze zijn in Mij.

Aan hen wil Ik Mijn gebroken hart openbaren,

met hen wil Ik Mijn tranen delen.

Mijn verbolgenheid wordt hun verbolgenheid, 

Mijn verdriet wordt hun verdriet, 

Mijn tranen hun tranen.

Ik wil bewogen harten scheppen.

Ik wil bewogen harten aansporen tot daadkracht. 

Ik heb jullie nodig om de tranen te wissen van hen die leven in deze duistere wereld, die ronddolen in het donker.

De velden zijn rijp om te oogsten, maar er zijn weinig arbeiders.

Mijn hart breekt.

Ik kan het niet verdragen.

Wanneer komen Mijn kinderen tot inkeer?

Wanneer leren ze om te zien met Mijn ogen?

Kom tot Mij.

Ik wil Mijn geheimenissen met je delen.

Ik heb je nodig.

'Doen wat U vraagt'

-schrijvers voor gerechtigheid-

Hoelang nog ligt niemand wakker van het onrecht dat gebeurt?

Hoelang nog gaan we voorbij aan wat er om ons heen gebeurt?

We willen doen wat U ons hebt voorgedaan.

We willen doen wat U van ons vraagt.

We willen doen wat U ons hebt voorgedaan.

We willen doen wat U van ons vraagt.

Hoelang nog kijken we weg als iemand onze aandacht vraagt?

Hoelang nog zijn we te bang als iemand ons vertrouwen vraagt?

We willen doen wat U ons hebt voorgedaan.

We willen doen wat U van ons vraagt.

We willen doen wat U ons hebt voorgedaan.

We willen doen wat U van ons vraagt.

Help ons zien Heer, hoe Uw hart breekt.

Help ons zien Heer, hoe Uw hart breekt.

Help ons zien Heer, hoe Uw hart breekt.

Help ons zien Heer, hoe Uw hart breekt.

  

 We willen doen wat U ons hebt voorgedaan.

We willen doen wat U van ons vraagt.

Sleutels

Heer, ik maak mij zorgen om Uw kerk.

Hoe kunnen wij,

wanneer we zelf zo gebroken zijn,

onze eigen boeien niet kunnen (of willen) verwijderen,

omzien naar de gebroken wereld?

Hen bevrijden van de boeien die hun binden?

Hoe presenteren wij Uw Zoon Jezus aan de wereld, aan onze omgeving?

Heer, wanneer onze ogen gericht zijn op onze eigen problemen en wij de sleutels van bevrijding 

niet aannemen of gebruiken, 

dan presenteren wij een 'slappe' Christus 

aan een wereld die hongert naar Uw Zoon in al Zijn 

glorie en kracht.

Heer, zegen ons met opstandingskracht.

Zegen ons met geloof en inzicht,

zodat wij onze boeien los kunnen maken en daarna onze naasten kunnen bevrijden van hun boeien.

Heer, vergeef ons... 

Ontferm U Heer.
Vergeef ons Heer.
Genees ons Heer
en maak uw kerk weer nieuw.
Herstel het recht.
Geef vrede.
Doorstroom het land
met uw gerechtigheid.

opwekking 382

Blije dingen

Hoog tijd voor een blije dingen lijstje :-)

Haakpatroonboeken uit de jaren 80, toen filethaakwerk hip was en (bijna) iedereen gehaakte gordijntjes voor de ramen had hangen. Mijn handen jeuken :-) Heb al een mislukte poging gedaan, maar geef het niet op..

 

Maar ben nog bezig met mijn deken :-) Ben ongeveer halverwege, ha,ha.. Geniet ervan om haar steeds groter te zien groeien. wat wordt ze mooi en wat is ze heerlijk warm als ze over me heen ligt wanneer ik haak.

 

Vrijdagavond na de zwemles van Jongste Dame heerlijk met z'n allen rond de tafel. Normaal gaan de Dames na de zwemles naar bed, maar het was nog veel te gezellig; lekker creatief bezig zijn, wat lekkers erbij. Familie-koester-momentje!

 

Het wekelijkse schrijfmomentje. Iedere week (althans dat is het streven :-)) schrijf ik vier van de 16 (schrijf)sponsorkinderen. Ik genoot toen ik de brieven teruglas die ze hadden gestuurd en waar ik nu op mocht reageren.

Erica: met trots kan ik jullie vertellen dat mijn cijfers omhoog zijn gegaan en dat ik nog steeds juf wil worden of topchef.

Vishram: Wat leuk dat jullie oom en tante zijn geworden! ik bid elke dag voor baby Alex. 

 

Verse lading boeken van de bieb voor het hele gezin!

Heb zelf net deel 5 uit van de Baxter serie van Karen Kingsbury. Was erg benieuwd hoe het nu verder zou gaan met de familie en kwam tot de ontdekking dat er nog een vervolgserie is. Hoef ik dus nog geen afscheid te nemen van de familie Baxter, ha,ha.. 

Vanmorgen verruilde ik de kast voor de tafel. De zon scheen zo heerlijk naar binnen dat ik besloot deze keer mijn stille tijd aan de tafel te houden in het zonnetje.

De strijkkralen zijn weer herontdekt! En ik doe gezellig mee, ha,ha.. Zo gezellig samen frobelen aan tafel :-)

Poetsen in het zonlicht op mijn (nieuwe en eerste paar)Crocs, terwijl de Salsa muziek door de kamer schalt. Zo nu en dan moest ik even stoppen voor een dansje :-)

 

Inspiratie! :-)

Waarover later vast meer...

*** 

Helaas kregen we deze week ook verdrietig nieuws: 'tante' Friedjen (Elfriede) uit Duitsland overleed gisteren op 90-jarige leeftijd. 

Ze is niet 'officieel' familie, maar voelt wel als familie.

We zullen haar missen!

Vanmorgen bladerde ik door alle foto's op de computer van momenten en uitstapjes met 'tante Friedjen'. Wat hebben we leuke en mooie dingen samen meegemaakt. Dankbaar en blij kijk ik daarop terug.

Dankbaar ook dat Elfriede nu bij haar Heer in de hemel is, weer een gezond lichaam heeft, haar man terugziet en het kind dat ze verloor. Ik zie haar voor me, lopend door de hemelse tuin (ze was een tuinmens), genietend van de pracht van de hemelse tuin, de dieren, de 'katzen', met een loflied in haar hart voor haar Schepper. Wat zal ze genieten!